Derwishhuus heeft nieuwe en semi-antieke kelims en patchwork kelims. Oude tapijten blijven prachtig van kleur en structuur. Nieuwe kleden moeten eigenlijk worden ‘ingelopen’: door ze intensief te gebruiken hechten de draden steeds beter aan elkaar en komen de kleuren nog beter tot hun recht. Dat is het voordeel van handgeweven kleden met alleen natuurlijke materialen. De meeste kelims zijn met puur natuurlijke kleurstoffen geverfd. Ze zijn gemaakt van zuivere wol, soms met zijde en een enkele met natuurlijke katoen. Deze kleden worden alleen maar mooier, of je ze nu gebruikt als vloerkleed, kussen, poef, tas, beddensprei of wandkleed.

Kelims of Kilims zijn feitelijk de voorlopers van handgeknoopte tapijten, kleedjes en lopers. Omdat ze plat worden geweven hebben de kleden geen pool. Wel zijn er verschillende weeftechnieken. Hieronder staan een paar:

  • Aksaray design -Aksaray design komt uit het gebied tussen Konya en Capadocia. Het zijn vaak rustige kleden met grotere patronen en weinig kleine details. Daardoor komen de patronen letterlijk en figuurlijk sterk uit de (natuurlijke) verf. De Tourousberg is een van de plekken waar veel van deze kleden worden geweven.
  • Cicim – Cicims worden strak geweven. Neem bijvoorbeeld Karapinar Cicim: Karapinar ligt 80 km ten zuidwesten van Konya. Het is een van de belangrijkste plaatsen van de traditionele kledenweverij, omdat de semi-nomaden daar een onbeperkt aantal ontwerp- en kleurencombinaties maken, met werkelijk prachtige decoratieve weefpatronen. De ontwerpen van antieke kelims en karpetten uit Karapinar zijn eenvoudig en helder. Deze specifieke weeftechniek wordt vaak onterecht aangezien als borduurwerk uit de fabriek. Het tegendeel is waar: alles wordt handmatig geweven door gekleurde inslagen in een bepaald patroon rond een wisselend aantal scheringen te halen. De techniek is bekend in het gehele midden- en nabije Oosten, maar volgens de meeste autoriteiten op dit gebied ligt de oorsprong van deze techniek in Konya, het hart van Anatolia. Net als in al onze andere weefculturen heeft elk Cicim ontwerp een andere betekenis. Toch blijft het altijd moeilijk om te zeggen welk ontwerp precies wat betekent, omdat in het brein van de weefster ontstaat: de vrouw verweeft haar ideeën en haar liefde in het kleed. Want het woord ‘Cicim’ stamt af van ‘Cici’, en dat betekent liefje of schattebout. Cicims werden gewoonlijk gemaakt voor de bruidsschat en vaak werden ze opgeborgen in de bruidsschatkist.
  • Fethye design – Fethye is een zuidelijke havenplaats in Turkije. De lopers en tapijten worden gemaakt door semi-nomaden die zich rond Karaman hebben gevestigd, ten oosten van Fethye en Denizli.
  • Sofra – een Sofra komt uit Konya. Vaak zijn het authentiek klassieke tapijten, door de semi-nomaden geweven 100% wollen tapijten. Zit er rood in, weet dan dat rood een van de moeilijkste kleuren is om op natuurlijke wijze te realiseren. Sofra’s worden dikwijls letterlijk gebruikt als tafelkleed – samen zit je op het kleed om de maaltijd te nuttigen. In Irak en andere landen worden ze tegenwoordig zelfs van plastic geweven. Derwishhuus gaat echter voor natuurlijke stoffen en handwerk.
  • Sumak – Sumak, Soumak of Shumak tapijten zijn vernoemd naar de stad Shemakja in Azerbeidjan. De Sumaks van Derwishhuus komen uit Iran. Sumaks zijn populair vanwege hun kwaliteit, hun geometrische dessins, vaak met tribale dessins zoals vogels, en hun vrolijke kleuren. Het zijn geen kelims of tapijten, ze liggen er tussen in. Kelims worden geweven, tapijten geknoopt, maar Soumaks zijn een combinatie van weven, knopen én borduren. Een tijdrovend karwei! Ketting, schering en inslag zijn van honderd procent zuivere wol, met plantaardige natuurlijke kleurstoffen geverfd. De meestal prachtige borduursels zijn van pure zijde.
    Net als de meeste andere handgeweven tapijten uit Turkije en het omliggende gebied, worden de vaardigheden van het maken van soumaks van generatie op generatie binnen families doorgegeven. Ze zijn daardoor veel mooier en sterker dan machinaal vervaardigde tapijten. Geen enkel tapijt is hetzelfde; wie z’n interieur opluistert met een soumak kleed heeft beslist iets unieks.
  • Tulu – het woord tulu stamt van het Turkse tuyly, wat ‘harig’ betekent. Meestal worden ze geweven van ongeverfde wol en zie je veel bruine en witte kleuren. Soms zijn ze ‘langharig’. De kelims worden geweven én geknoopt in Karapinar, ten oosten van Konya: een gebied met uitgestrekte woestijnachtige vlakten, dorre bergen en talloze ruïnes uit het oude Anatolië van 7.000 jaar geleden. Er valt zoveel over te vertellen, over hoe de Turkoman en de Griekse dorpelingen nog geen eeuw geleden leefden als goede buren, over hun manier van leven in deze agrarisch arme gebieden….
    Nog altijd maken zo’n dertig dorpen deel uit van Karapinar. De tulu’s zijn een schitterende afspiegeling van de cultuur, de mystiek en de archeologie van dit gebied. De kleden worden geweven door vrouwen, vaak voor iemand die ze liefhebben. Al wevend brengen zij hun gedachten en gevoelens over in het tapijt. Soms helder zichtbaar, soms verscholen, maar altijd gaan hun boodschappen over iets wat we allemaal diep in ons dragen: liefde. Tulu’s weerspiegelen innerlijke rust en eenvoud, maar ze zijn ook praktisch: ze beschermen mensen tegen de barre omstandigheden in de woestijn. Voor herders zijn ze veilig om in te slapen; slangen bijvoorbeeld kruipen niet door de lange plukken wol.
    De weeftechniek is gelijk aan die van de carpetten uit het midden en westen van Anatolië. Er zijn meer inslagen dan bij de regionale geknoopte kleden gebruikelijk is, en de weefdraden worden losser geweven. Dat maakt de kleden heerlijk warm, zacht en ‘bollig’.
  • Zili – we hebben een aantal mooie Zili’s; meer informatie volgt.